Stres jest uznanym czynnikiem ryzyka wielu chorób.
Najbardziej niebezpieczny jest stres w postaci sytuacji, które mają charakter przewlekły i na które mamy bardzo ograniczony wpływ, czyli nie możemy ich zmienić w takim stopniu, aby weliminować ich negatywny wpływ na nasze życie. W tym przypadku trzeba nauczyć się minimalizowsać negatywne efekty stresu ujawniające się napoziomie naszego ciała i naszej psychiki.
Nie mamy leku na stres. Zalecenie unikania stresu jest absurdalne! Sztuką jest radzenie sobie ze stresem. Sztuką, którą można opanować i wyćwiczyć.
Często sami jesteśmy przyczyną stresu - to jak myślimy o sobie samych, o naszym zdrowiu, o przyszłości, o innych ludziach. Są to na tyle złożone sprawy, iż sterszczenie ich do kilku sentencji jest niecelowe. Zachęcamy do zapoznania się z rozdziałem w naszym podręczniku.
Pamiętajcie, że skutecznie możemy radzić sobie z następstwami fizjologicznymi stresu - każdej reakcji czy sytuacji stresującej towarzyszą zmiany w funkcjonowaniu naszego ciała: przyspieszony oddech, przyspieszenia akcji serca, pocenie się - czyli objawy pobudzenia układu współczulnego, które jesli powtarzają się często niestety wpływają negatywnie na nasze zdrowie. Można nauczyć się prostych technik korygowania oraz zapobiegania takim reakcjom.
Zawał mięśnia sercowego nie da nam "zwolnienia" z życia, nie uwolni nas od dotychczasowych zmartwień, nie załatwi za nas bieżących spraw - chcemy, aby ta sytuacja była dla Was inspiracją i punktem wyjścia do zmiany perspektywy na życie. To zależy od Was!
